Dit is pas het begin….
Jullie gegil van vorig jaar is nog niet verstomd. Het voedt me. Het brandt in mijn hoofd.
Nu keer ik terug. Chemical Dead. Freezing Dead. Twee paden, maar geen uitweg. Welke richting je ook kiest, je rijdt recht mijn val in.
Mijn dienaren zijn veranderd. Dieper gebroken, hongeriger dan ooit. Ze wachten op je. En elke adem die je inslikt, elke trilling in je stuur, elke gil in je keel… wordt van jou afgenomen en van mij gemaakt.
Onthoud: zodra je mijn poort doorrijdt, ben je geen bezoeker meer. Je hoort mij toe.
Tot in de duisternis.
Met sinistere groet,
